Remembering Kosz to specjalny projekt koncertowy poświęcony pamięci zmarłego tragicznie w 1973 roku młodego, bo zaledwie 29-letniego, pianisty Mieczysława Kosza. Jego pianistyka łączyła się z tradycjami muzyki romantycznej i charakterystycznymi nawiązaniami melodycznymi odnoszącymi się do polskiego folkloru. Koncepcja jego gry, niezwykle impresjonistyczna i nie podlegająca żadnym kryteriom, wiązała się jednoznacznie z faktem, że często jego kompozycje brzmiały bardzo swobodnie. Grywane przez Kosza parafrazy, takie jak "Summertime" czy "Preludium c-moll", były utworami szczególnie podtrzymującymi uwagę słuchaczy. Ich wyraźna struktura i klarownie zaznaczona melodia pozwalały odbiorcy poczuć się bezpiecznie i komfortowo. Trio RGG, przypominając kompozycje pianisty ("Signs" czy "Reminiscence"), symbolicznie nawiązuje do jego osoby także w utworach swojego autorstwa. Od "Sunrise", kiedy to na świat przychodzi młody Kosz, poprzez jego pierwsze jazzowe kroki oraz struktury będące czystą improwizacją ("Travels"), aż do inspiracji Fryderykiem Chopinem ("Loneliness"), którego tematy chętnie parafrazował Kosz. RGG pokazuje też Kosza takiego, jakim zapamiętali go ludzie, czyli Kosza-Improwizatora ("Unfinished Story") i Kosza-Solistę (adaptacja "Polovtsian Dances" Borodina na fortepian solo).

W palecie kilkunastu rozpoznawalnych w kraju jazzowych triów fortepianowych zespół RGG zajmuje szczególną pozycję. Powstała w 2001 roku formacja od 2013 roku działa w składzie: Łukasz Ojdana (fortepian), Maciej Garbowski (kontrabas), Krzysztof Gradziuk (perkusja). Cała trójka to absolwenci Instytutu Jazzu Akademii Muzycznej w Katowicach. To muzycy o sporym doświadczeniu, z dorobkiem, który potwierdzają nagrody, wyróżnienia i stypendia. Ich zainteresowania sięgają daleko poza jazz i poza muzykę, są artystami o wyjątkowej, rzadko spotykanej świadomości tego, co robią i do jakiego celu dążą. Sytuują się wyraźnie w przestrzeni nie tylko jazzu, ale też współczesnej muzyki improwizowanej o proweniencji europejskiej.

RGG to trio perfekcjonistów, którzy pojedynczy dźwięk, sposób jego wydobycia i jego kontekst brzmieniowy, traktują jako wartość samą w sobie. Muzyka formacji wymyka się klasyfikacjom, bo członkowie zespołu unikają głównego nurtu, łatwych rozwiązań i oczywistego repertuaru. Łukasz Ojdana, Maciej Garbowski i Krzysztof Gradziuk z niespotykaną konsekwencją i uporem tworzą własną wizję przestrzeni muzycznej, która w oczywisty sposób przekracza granice jazzu. Muzycy nie rzucają na szalę wszystkich atutów, nie biorą udziału w jazzowych wyścigach, oczekując od nas, słuchaczy, że całą resztę dopowiemy bądź zinterpretujemy sami.

Łukasz Ojdana - przedstawiciel najmłodszej generacji pianistów europejskich. Artysta postrzegający kulturę brzmienia i osobowość twórcy jako nadrzędne elementy budulcowe wyrazistego muzycznego charakteru, w którym inspiracja wyraźnie dystansuje pojęcie naśladownictwa stylu mistrzów.  Poszukiwania młodego pianisty rozpościerają się w szerokim zagadnieniu sztuki, dotykając obszarów literatury, filozofii, teatru i duchowości.

Maciej Garbowski - reprezentant polskiej myśli kompozytorskiej, w której wyraźne wpływy technik charakterystycznych dla języka Lutosławskiego czy Pendereckiego syntetyzują z muzyczną erudycją i kontrabasową wirtuozerią. Garbowski zasłuchany w muzyce XX wiecznych twórców eksploruje zagadnienie melodyki i harmoniki, wplatając w nią słowiański liryzm i autorski charakter przepełniony wrażliwością i subtelnością.

Krzysztof Gradziuk - esteta perkusyjnego brzmienia, kolorysta i kreator melodii, artysta bezkompromisowy i poszukujący nowych ścieżek rozwoju w zgodzie z własnym poczuciem artystycznego smaku. Abstrakcyjność perkusyjnej treści w zestawieniu z elastycznością i wirtuozerią potęgują wrażenie niekonwencjonalnej sztuki gry, określając artystę mianem jednego z najbardziej oryginalnych perkusistów współczesnej, europejskiej sceny muzycznej.