CZYTANIE W CIEMNOŚCI to słuchowisko, intermedialny spektakl odbywających się w mroku lub w całkowitych ciemnościach, a więc działających na inne zmysły niż wzrok. Ideą przewodnią jest zaprezentowanie literatury w atrakcyjny, odmienny sposób. W ciemności buduje się też wspólnota pomiędzy tymi, którzy widzą, i tymi, którzy są niewidomi. Podstawą jest tekst literacki opracowany przez reżysera inspirowany powieścią noblistki Herty Müller pt. „Sercątko”. Słowom czytanym na żywo przez aktorów towarzyszy muzyka.

​

Usłyszymy trzy kobiety. Jest tam Herta (tak ją nazwaliśmy umownie), jest tam Teresa i Krawcowa. W tym ciężkim, rumuńskim czasie socjalizmu wszystkie trzy zmagają się z opresją dyktatury, bo sięga ona najprostszego, „najmniejszego” człowieka na najdalszej prowincji. Ale też robią na co dzień to, co wszystkie kobiety świata. Przesłuchania mieszają się tu z szyciem sukienek, wróżeniem z kart i pracą w fabryce. Jest też mężczyzna, który im towarzyszy i który nie ma lżej od nich. To jego słowami rozpoczyna się spektakl: „Kiedy milczymy, stajemy się nieprzyjemni, kiedy mówimy – śmieszni”. Dlatego w ciemnościach będzie nieprzyjemnie i śmiesznie.